POLSKA

Tyle lat pod zaborami,
uciskana i gnębiona,
wraz z narodem co ją kochał,
w szponach wroga uwięziona.

Każdej nocy, dnia każdego,
w łez nadziei wciąż skąpana,
żyła losem ludu swego,
poniżana przez tyrana.

Kiedy znikła z mapy świata,
i nie było śladu po niej,
lud jej wierny choć zmęczony,
zrywał się i brał broń w dłonie.

Ziemia była krwią skropiona,
i nie jedno czoło potem,
celem było zyskać Wolność,
czy to w dzień, czy w zimną słotę.

Tyle na nią czekaliśmy,
tyle lat jej nie było,
tyle o nią walczyliśmy,
Polsko!!...Ilu tego nie dożyło?

Teraz piękna jest i nasza,
i wierzymy, że tak będzie,
dotrzymamy słów i tego,
co jest zawarte w przysiędze!!!

NIE RZUCIM ZIEMI SKĄD NASZ RÓD
NIE DAMY POGRZEŚĆ MOWY....
DO KRWI OSTATNIEJ KROPLI Z ŻYŁ
BRONIĆ BĘDZIEMY DUCHA....
NIE DAMY MIANA POLSKI ZAGNIEŚĆ
NIE PÓJDZIEM ŻYWO W TRUMNĘ...

ODBIERZE ZIEMIE DZIADÓW WNUK!!!

TAK NAM DOPOMÓŻ BÓG!
TAK NAM DOPOMÓŻ BÓG!